stilli

n.

1) self-control, calmness (með góðu stilli);

2) trap (nú hefir refrinn í stilli gengit).

* * *

n. a resting-place; friðar-stilli, Pass. 21. 8, 12; til-stilli, um-stilli, an arrangement.

2. a trap on the sea or in a river; stóð svá í stilli, Safn i. 61; nema selr liggi á látri því er stilli er til hlaðit, Gþl. 465; ganga í stilli, to go into a trap, Fas. iii. 355; koma í stilli, id., Grett. 83; stillis-veiðr, catching in a trap, Dipl. v. 23.